ضلالت احبار (قرآن)یکی از مصادیق ضلالت‌پیشگان که در آیات قرآن بیان شده، احبار هستند. ۱ - ضلالت احبار یهوداحبار یهود، عالمانى گمراه: ۱. «إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا ... • أُولئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى وَ الْعَذابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَما أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ؛ كسانى كه آيات کتاب آسمانی را كه خدا نازل كرده كتمان مى‌كنند؛ و آن را به بهاى كمى مى‌فروشند. ... آنها كسانى هستند كه گمراهی را با از دست دادن هدایت، و عذاب را با آمرزش، خريده‌اند؛ راستى چه قدر در برابر آتش دوزخ، شكيبا هستند؟!» مقصود از «الّذين يكتمون ...»، علماى يهود مثل «کعب بن اشرف» و «حیی بن اخطب» و «کعب بن اسد» است. ۲. «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيباً مِنَ الْكِتابِ يَشْتَرُونَ الضَّلالَةَ وَ يُرِيدُونَ أَنْ تَضِلُّوا السَّبِيلَ؛آيا نديدى كسانى را كه بهره‌اى از كتاب آسمانى به آنها داده شده است، به جاى اين‌كه از آن، براى هدايت خود و ديگران استفاده كنند، براى خويش گمراهى مى‌خرند، و مى‌خواهند شما نيز گمراه شويد؟!» مقصود از «الّذين اوتوا الكتاب»، علماى يهود مانند «رفاعة بن السائب» و «مالک بن دخشم» است. ۲ - پانویس۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۹۵، برگرفته از مقاله «مصادیق ضلالت‌پیشگان (احبار)». |